Пайғамбарымызбен Хазреті Әбу Бәкір Хижрет кезінде тау үңгірінде үш күн болды. Әбу Бәкір Сыддық қатты шөлдегенін айтқанда Пайғамбарымыз оған былай бұйырды:

– Ей Әбу Бәкір! Сыртқа шық, ағып тұрған өзеннен қалағаныңша іш!

Хазреті Әбу Бәкір сыртқа шыққанында таң қалды. Қардан суық және аппақ, балдан тәтті және хош иісті бір өзеннің ағып тұрғанын көрді. Шөлін қандырып ішіп кейін Пайғамбарымыздан сұрайды:

– Ей Расулуллаһ, бұл таудың басында ағып тұрған қандай жанды су, мұндайды әлі ешкім көрмеген.

Пайғамбарымыз оған:

– Хақ та’ала Жаннат өзендерінен жауапты болған періштеге сен ішуің үшін Фирдәус жәннатынан осы үңгірдің алдына бір өзен ағызуын әмір етті.

Хазреті Әбу Бәкір жылап тұрып:

– Әке-шешем сен үшін құрбан болсын! Әбу Бәкірдің Хақ та’ала алдында мұншалықты қадірі бар ма еді, ол үшін су жіберерлік?

– Хақ та’ала алдында қадірің өте жоғары. Мені пайғамбар етіп жіберген Аллаһқа ант етіп айтамын саған дұшпандық еткендер жетпіс жылдық жақсылықтары болса да Жаннатқа кіре алмайды.